Οι βρισιές ήταν κάποτε ο απαγορευμένος καρπός της παιδικής ηλικίας, ψιθυρισμένες πίσω από κλειστές πόρτες. Τώρα, είναι παντού—στην τηλεόραση, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και ακόμη και στις καθημερινές συζητήσεις. Δεν είναι έκπληξη ότι τα παιδιά τις μαθαίνουν. Αλλά ως γονείς, σύμφωνα με δημοσίευμα του Nationwide Childrens, μπορείτε να καθορίσετε τον τόνο για το τι είναι αποδεκτό και να διδάξετε στο παιδί σας καλύτερους τρόπους για να εκφράζεται.

Γιατί τα παιδιά βρίζουν;

Ένα παιδί αρχίζει να βρίζει, γιατί απλά έχει την ικανότητα να μαθαίνει. Ένα μικρό παιδί ακούει και επαναλαμβάνει. Δεν έχει την ικανότητα να φιλτράρει αυτά που ακούει, για να ξεχωρίσει τα σωστά από τα λάθος, τα επιτρεπτά και τα μη επιτρεπτά.

Εκτός απο την επανάληψη μπορεί να είναι γιατι:

• Νιώθουν απογοήτευση, θυμό ή αίσθηση καταπόνησης.
• Αν η βρισιά προκαλεί αντίδραση, θα συνεχίσουν να το κάνουν.
• Προσπαθούν να φανούν σκληροί ή να εκφοβίσουν άλλους.

Τα παιδιά καταλαβαίνουν ότι, χρησιμοποιώντας ακατάλληλες λέξεις, τραβούν την προσοχή των γύρω τους και πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούν να “ελέγξουν” τις αντιδράσεις τους.

Τα παιδιά τείνουν να μιμούνται ό,τι ακούνε από τους γονείς τους, τα μεγαλύτερα αδέλφια, τους συμμαθητές τους στο σχολείο, την τηλεόραση και τους φίλους τους. Όταν οι ενήλικες γύρω τους χρησιμοποιούν βρισιές, όπως στο αυτοκίνητο ή σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου, είναι η απάντηση στο «γιατί» το παιδί βρίζει.

Με τις βρισιές, τα παιδιά προσπαθούν να δείξουν στους γονείς τους ότι δεν είναι σε θέση να ελέγχουν τα πάντα. Τα μεγαλύτερα παιδιά (άνω των 4 χρόνων) χρησιμοποιούν βρισιές για να τονίσουν ότι είναι «μεγάλα» και άνετα.

Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, αρκετά από αυτά πιστεύουν ότι βρίζοντας φαίνονται πιο «μάγκες», πιο έξυπνοι ή πιο αποδεκτοί στην παρέα τους. Εάν το άτομο-πρότυπο στην παρέα τους χρησιμοποιεί βρισιές, είναι πολύ πιθανό να προσπαθήσουν να μιμηθούν αυτή τη συμπεριφορά.

Σε μεγαλύτερη ηλικία, κάποια παιδιά χρησιμοποιούν τις βρισιές στο σπίτι ως τρόπο τιμωρίας ή εκδίκησης προς τους γονείς τους. Αυτό συνήθως προκύπτει από θυμό, όταν τα παιδιά πιστεύουν ότι οι γονείς τα παραμελούν, τα αγνοούν ή είναι άδικοι απέναντί τους και δεν τους δείχνουν την απαιτούμενη φροντίδα και αγάπη.

Μερικές φορές, τα παιδιά χρησιμοποιούν τις βρισιές για να εκφράσουν την αντίθεσή τους απέναντι στη συμπεριφορά των γονιών τους. Όταν οι γονείς είναι είτε υπερβολικά αυστηροί είτε υπερβολικά χαλαροί, χωρίς να το καταλάβουν, δημιουργούν τις συνθήκες που κάνουν τα παιδιά να αισθάνονται ότι δικαιούνται να χρησιμοποιούν τέτοιες λέξεις.

Γενικά, τα μεγαλύτερα παιδιά, όπως και τα μικρότερα, ελκύονται από τη συναισθηματική φόρτιση που κουβαλούν οι βρισιές. Να θυμάστε ότι τα μικρότερα παιδιά δυσκολεύονται να κατανοήσουν ότι η χρήση τέτοιων λέξεων μπορεί να προκαλέσει πόνο, θυμό ή αρνητική αντίδραση στους άλλους.

Πώς να το αντιμετωπίσετε

Γίνετε Πρότυπο: Αν δεν θέλετε το παιδί σας να βρίζει, αρχίζει από εσάς. Τα παιδιά κάνουν ό,τι βλέπουν και ακούν. Δυσκολεύεστε να το σταματήσετε; Επιλέξτε εναλλακτικές "οικογενειακές" λέξεις που είναι αποδεκτές.

Δοκιμάστε την "Αδιαφορία" (για την πρώτη παράβαση): Όταν το παιδί σας βρίζει για πρώτη φορά, μην αντιδράσετε. Καμία επαφή με τα μάτια, καμία λέξη, καμία προσοχή. Χωρίς αντίδραση, η συμπεριφορά μπορεί να εξαφανιστεί.

Αντιμετωπίστε το Πρόβλημα Ήρεμα: Αν η βρισιά συνεχιστεί, περιμένετε για μια ήρεμη στιγμή για να συζητήσετε:

• Εξηγήστε γιατί η βρισιά είναι πρόβλημα.
• Θέστε σαφείς κανόνες για το ποιες λέξεις είναι ακατάλληλες και ποιες είναι αποδεκτές.
• Καθορίστε συνέπειες για τη βρισιά, όπως η απώλεια χρόνου οθόνης ή κάποια αγαπημένη προνόμια.

Επιβραβεύστε τις Σωστές Λέξεις: Επαινέστε το παιδί σας όταν χρησιμοποιεί αποδεκτές λέξεις ή περνάει μια μέρα χωρίς να βρίζει: "Μου αρέσει πώς εξέφρασες τα συναισθήματά σου χωρίς να βρίζεις. Μπράβο!" Η θετική προσοχή ενισχύει τη συμπεριφορά που θέλετε.

Να είστε Συνεπείς με τις Συνέπειες: Αν το παιδί σας βρίζει, δηλώστε ήρεμα το πρόβλημα και ακολουθήστε με την συμφωνημένη συνέπεια. Αγνοήστε τις αντιδράσεις ή τις προσπάθειες για να διαφωνήσουν, η συνέπεια είναι το κλειδί.

Θυμηθείτε, τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα μέσω θετικής ενίσχυσης και σαφών ορίων. Με το να αποτελέσετε πρότυπο καλών γλωσσικών συνηθειών, επιβραβεύοντας τις προσπάθειές τους και παραμένοντας συνεπείς, μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να αναπτύξει πιο υγιείς τρόπους για να εκφράζεται.

Το να διδάξετε το παιδί σας να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του χωρίς να βρίζει δεν αφορά μόνο τις λέξεις, αλλά και το να το βοηθήσετε να αναπτυχθεί σε έναν αυτοπεποίθηση και σεβαστό επικοινωνητή. Και αυτό είναι νίκη για όλους.